تصحیح روش بیلان انرژی تاریخی مخزن سد ساوه (الغدیر) با استفاده از اندازه گیری های میدانی

در این تحقیق میزان تبخیر سالانه و ماهانه از دریاچه ی سد ساوه (الغدیر) با روش بیلان انرژی (b r e b )و به مدت ۱۴ سال (۱۳۸۷−۱۳۷۴ )مورد تخمین قرار گرفته است. همچنین، به منظور ارزیابی داده های دریافتی از ایستگاه مجاور سد (ایستگاه بند شاه عباسی) و حاصل از معادله های تجربی، به مدت ۴ ماه در سال ۱۳۸۷ )از ابتدای تیرماه تا انتهای مهرماه ـبازه یی که تقریباً عمده تبخیر سالانه اتفاق می افتد( اقدام به استقرار مستقیم دستگاه ها و حس گرهای دقیق بر روی دریاچه جهت برداشت موازی این داده ها شده است. در ادامه، با برقراری ارتباط میان این داده های میدانی و داده های حاصل از ایستگاه هواشناسی مجاور سد، تمامی داده های موردمطالعه ی ۱۴ سال تصحیح و بازسازی شدند و روش بیلان انرژی مجدداً با استفاده از این داده ها مدل سازی شد. براساس تحلیل حساسیت صورت گرفته بر روی نتایج روش بیلان انرژی تصحیح شده (m b r e b) می توان گفت که میزان تبخیر نسبت به پارامترهایی از قبیل تشعشع اتمسفریک، تشعشع خورشیدی، تشعشع موج بلند بازگشتی، درجه حرارت هوا و سطح آب بسیار حساس است و به تغییرات انرژی ذخیره شده در حجم آبی، تشعشعات موج کوتاه و بلند بازگشتی، نسبت باون و فشار اتمسفریک کمینه ی حساسیت را نشان می دهد.